Οι δήμοι της ΜιαΦοραΚαιρούπολης

Δήμοι
της ΜιαΦοραΚαιρούπολης

Η Λυκοσκουφίτσα

Στη Λυκοσκουφίτσα μένουν οι λύκοι και οι κοκκινοσκουφίτσες.
Δεν είναι εχθροί, όπως στα παραμύθια, ανταλλάσσουν καθημερινές επισκέψεις και δανείζονται ο ένας τα μανταλάκια του άλλου.

Οι κοκκινοσκουφίτσες χτενίζουν τη γούνα των λύκων μέχρι να γυαλίσει και οι λύκοι κατεβάζουν από το πατάρι τις βαλίτσες των κοριτσιών.

Τα περισσότερα μεσημέρια τρώνε μαζί και ύστερα προβάρουν τους ρόλους τους: οι λύκοι κάνουν άγριες γκριμάτσες, ενώ οι κοκκινοσκουφίτσες παριστάνουν τις φοβισμένες.

Τις νυχτιές περπατούν μέχρι το σπίτι του ΜιαΦορά. Μένουν μαζί του ώσπου να φέξει και ανάλαφροι παίρνουν το δρόμο του γυρισμού.

Ο δήμος της Λυκοσκουφίτσας έχει 46 κατοίκους που ψηφίζουν όλοι, μα την αλήθεια.

Σας φιλούμε γλυκά

Δήμοι
της ΜιαΦοραΚαιρούπολης

Η Λαμπρινέα

Στη Λαμπρινέα κατοικούν οι βασιλοπούλες και τα βασιλόπουλα,
οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες.
Τυλιγμένη στα ροζ μοιάζει σαν ένα τεράστιο μαλλί της γριάς. Αριστερά είναι το μοδιστράδικο, όπου ράβονται οι λαμπερές φορεσιές των κοριτσιών, και δεξιά το ραφείο των ανδρών.

Ο διασημότατος σχεδιαστής FRIKY STIKY και ο διάσημος μόδιστρος
KOYBOTRIP επιβλέπουν και μετρούν όλες τις βελονιές!
Στη μέση της Λαμπρινέας είναι χτισμένο το στρογγυλό σχολείο των κατοίκων.

Από τη μια πλευρά πηγαίνουν τα κορίτσια, όπου διδάσκονται καλούς τρόπους. Από την άλλη πηγαίνουν τα αγόρια, όπου μαθαίνουν γενναίες κουβέντες και ταγκό της αγκαλιάς.

Σας φιλούμε τρα-λα-λά!

Δήμοι
της ΜιαΦοραΚαιρούπολης

Η Λασποδία

Πολλή λάσπη! Στη Λασποδία μένουν τα γουρουνάκια. ‘Όπως λέει και το όνομα της, ο δήμος είναι φτιαγμένος από αριστοκρατική λάσπη και όλα τα γουρουνάκια είναι δήμαρχοι. Γι’ αυτό στη μέση του δήμου έχουν φτιάξει μια τεράστια λασπολακούβα. Εκεί κάνουν την καθημερινή τους τουαλέτα, διαβάζουν και διασκεδάζουν.

Όταν βαρεθούν να τσαλαβουτούν στη λάσπη, πηγαίνουν μέχρι τη Λυκοσκουφίτσα και προβάρουν το ρόλο τους με τους λύκους: «Θα φυσήξω, θα φυσήξω, το σπιτάκι, θα γκρεμίσω». Ύστερα, επιστρέφουν και το ρίχνουν στο φαγητό, αφού ποτέ δεν έχουν σκεφτεί να κάνουν δίαιτα.

Τις νυχτιές, αργοπερπατώντας, πηγαίνουν μέχρι το σπίτι του Μιαφορά. Μένουν μαζί του μέχρι να φέξει κι ευτυχισμένα επιστρέφουν.

Σας φιλούμε γλυκά, αφού έχουμε σκουπίσει τα πόδια μας, για να φύγουν οι λάσπες...

Δήμοι
της ΜιαΦοραΚαιρούπολης

Η Τεραλώνα

Η Τεραλώνα, όπως φαίνεται και από το όνομα της, είναι κατοικία όλων των τεράτων, να μη σας πω. Για την ακρίβεια, όλος ο δήμος είναι ένας τεράστιος γκρίζος πύργος. Για να μην υπάρχουν τσακωμοί και διαφωνίες, τον έχουν χωρίσει σε τομείς:

Στον τομέα Α μένουν τα μεγάλα τέρατα και οι φλογοβόλοι δράκοι. Στον τομέα Β μένουν οι πιο μικροί δράκοι που παίζουν σε αστεία παραμύθια. Αυτοί είναι λίγο αλλήθωροι με ζωγραφισμένη κοιλιά και γλυκό χαμόγελο!
Στον τομέα Δ μένουν όλοι μαζί οι αράχνες, οι σαύρες και οι δεινόσαυροι, γιατί αποφάσισαν πως τους αρέσει να παίζουν χαρτιά παρέα.

Αν και οι κάτοικοι του γκρίζου πύργου είναι αμέτρητοι και διαφορετικοί, συνυπάρχουν αρμονικά και κάνουν καλή παρέα. Αγαπούν τα γλέντια και όταν δεν παίζουν σε κάποιο παραμύθι, το ρίχνουν στο ταγκό. Πίνουν πορτοκαλάδα μέχρι να ρευτούν δυνατά και να τρανταχτεί η ΜιαΦοραΚαιρούπολη. Ύστερα, σκασμένοι στα γέλια, πηγαίνουν μέχρι το σπίτι του Μιαφορά. Τον καλημερίζουν και χαρούμενοι γυρίζουν πίσω.

Σας φιλούμε... γλυκά!

Δήμοι
της ΜιαΦοραΚαιρούπολης

Η Τουφεκία

Η Τουφεκία είναι ο μικρότερος δήμος της Μιαφορακαιρούπολης, αλλά ο περισσότερο φασαρτζής.

Στην Τουφεκία μένουν οι κυνηγοί, οι στρατηγοί, τα όπλα, οι οβίδες, οι σφαίρες, και όλα τα μπαμ-μπουμ , που τους αρέσει να γυρίζουν το δήμο θορυβώντας και χοροπηδώντας.

Τα παράσημα βγαίνουν έξω μόνο στις παρελάσεις και στις εθνικές γιορτές. Στην πίσω μεριά της πόλης φιλοξενούνται δεκάδες στόχοι για την εξάσκηση των δημοτών στο σημάδι: Χρωματιστά σύννεφα, τενεκεδάκια, φιγούρες, άδεια μπουκάλια πορτοκαλάδας ζουν εκεί γι’ αυτό το σκοπό.

Όμως οι Τουφεκιανοί στην πραγματικότητα είναι φιλήσυχοι και όχι πολεμοχαρείς.

Ο εθνικός τους ύμνος λέει τα εξής.

Τις νυχτιές, οι Τουφεκιανοί παρατούν τις ασχολίες τους και με ρυθμικό μαρς πηγαίνουν μέχρι το σπίτι του Μιαφορά. Μένουν εκεί, ώσπου να χαράξει, κι ύστερα ανάλαφροι φεύγουν τραγουδώντας «από ζάχαρη να 'ταν τα όπλα…»

Σας φιλούμε πολύ πολύ γλυκά

Ο εθνικός ύμνος
της Τουφεκίας:

Από ζάχαρη να ΄ταν τα όπλα
και οι σφαίρες καραμέλες κι αυτές
τότε ο πόλεμος νόστιμος θα 'ταν
και γλυκές οι πληγές.

Οι οβίδες να ήταν κουλούρια
και τα τανκς γλειφιτζούρια καφέ
τότε μάχες θα δίναμε όλη τη μέρα
λέξη για ειρήνη δεν θα ακουγόταν ποτέ